یادداشت،
صدمه های نگاه حیاط خلوت به مازندران
مازندران در حالی بحث آزادسازی سواحل از جانب دولت سیزدهم در دستورکار قرار گرفته است که مبحث ساخت شهرک ها و ویلاهای چند هزارمتری در نقاط بکر جنگلی و کوهستانی و جلگه ای مازندران بیشتر از همه آزاردهنده بوده و صدمه بسیار مخرب تری را بر پیکر استان وارد کرده است.
بعد ظهر سه شنبه ۱۲بهمن ماه بود که سید صولت مرتضوی معاون اجرایی رئیس جمهور در جلسه ستاد ساماندهی سواحل مازندران با گلایه از آمارسازی ها گفت تنها لکه هایی از حریم ۶۰ متری ساحل به صورت استثنا آزاد است.
موضوع از آنجایی سر زبان ها افتاد که بعد از سفر حجت الاسلام رئیسی به استان گیلان بحث آزادسازی سواحل زیر ذره بین و حساسیت افکار عمومی قرار گرفت و منجر به آن شد تا عزم دولت در رفع این مورد جدی شود.
موضوع اما در استان مازندران فراتر از این حرفا به نظر می آید بگونه ای که بهره برداری و تغییر کاربری های مناطق بکر استان مانند سواحل، کوه ها و جنگلها به صورت فزاینده ای منجر به عواقب ناگواری مانند عقب ماندگی اقتصادی، افزایش فاصله طبقاتی و ایجاد فقر نسبی شده است.
ارتباط میان جغرافیا و اقتصاد و جامعه، نخستین بار در آرا و اندیشه های پرفسور دیوید هاروی مورد توجه ویژه قرار گرفت، وی با پیش کشیدن برش تازه ای از عدالت به نام «عدالت فضایی» به تأثیر مخرب انباشت سرمایه در صنعت ملک و املاک پرداخت و تداوم آنرا مانع از سرازیر شدن سرمایه به بخش تولید خواند و به تبع آن ایجاد فاصله طبقاتی را گریزناپذیر قلمداد کرد. از نظری هاروی سرمایه گذاری در صنعت کم ریسک املاک روز به روز به سرمایه ثروتمندان می افزاید و توزیع عادلانه ثروت را زیر سوال می برد.
بر این اساس، آب و هوا و شرایط جغرافیایی مازندران منجر شده تا این استان همچون نگینی یشمی بر رکاب خشکیده ایران بدرخشد و خودنمایی کند، همین مساله منجر شده تا طی سالهای گذشته عده ای سودجو و منفعت طلب با سواستفاده از بی اطلاعی جامعه و زیر سایه غفلت مسئولین به جای سرمایه گذاری در بخش های مختلف همچون کشاورزی که پشتوانه و پتانسیل اصلی این استان است، با تغییر کاربری ها و تصرف مناطق ساحلی، جنگلی و کوهستانی سرمایه خویش را به صنعت ملک و املاک انتقال داده و منجر به شکل گیری قشر تازه ای به نام نوکیسه در استان شوند، مبحث زمانی جدی تر می شود که بدانید دامنه تبعات این قشر نه فقط در بخش اقتصاد بلکه در حوزه های دیگر مانند فرهنگ و سبک زندگی هم دامن گیر مردم شده است.
امروزه عنوان ها و القاب اقماری و دهان پرکنی مانند شهرک های «مهندسین»، «پزشکان»، «تهرانی ها» و غیره در فقدان قانون های مدون در این حوزه همانند پتکی بر بهترین و ناب ترین زمینهای این استان فرود می آیند بدون آنکه مسئولی آگاه به اثرات فوق العاده مخرب آن داشته باشد.
بد نیست بدانیم در کشور مهاجرپذیری مانند ترکیه که یکی از مهم ترین پایه های اقتصاد آن بر صنعت گردشگری می چرخد خرید ملک و املاک از قوانین سفت و سختی برخوردار است، به صورت مثال قیمت هر ملک برای هر مهاجر بالاتر از قیمت معمول است، صاحب ملک در یک بازه زمانی حق فروش آنرا ندارد و در صورت واگذاری، ملزم به فروش آن به یک فرد ترک آن هم کمتر از قیمت معمول است، حال پرسش اساسی اینجاست که در کشور ما و بخصوص در استانهای شمالی رسیدگی به این موضوع، آموزش مردم و وضع قوانین جامع بر عهده کیست و اصلا تا چه میزان در این حوزه احساس مسئولیت و دغدغه وجود دارد، یا به صورت کلی آیا کسی اصلا متوجه این صدمه جدی هست.
جدا از مباحث اقتصادی آیا به تبعات فرهنگی آن تا کنون توجه ای شده است. به صورت مثال رابطه قشر نوظهور نوکیسه در استان با آن سبک زندگی ولنگارانه و آمار وحشتناک طلاق در استان چیست و چه کسی مسئول بررسی آن است. عوارضی مانند افزایش توهین ها و بی احترامی ها به مردم استان در فضای مجازی که منجر به تحریک احساسات عمومی می شود از کجا نشات می گیرد.
آنچه مسلم است امروز زیر سایه غفلت مسؤلان و بی اطلاعی مردم از عواقب وحشتناک تغییر کاربری ها و ساخت و سازهای به اصطلاح لاکچری در مناطق بکر استان واقعه ای دهشتناک آینده استان را در زمینه های اقتصادی و فرهنگی تهدید می کند که حل آن از یک طرف احتیاج به درک و ایجاد دغدغه در مسؤلان استان و از طرفی ایجاد عزم و اراده جدی در قوای سه گانه دارد که امیدواریم با ورود جدی دولت سیزدهم به بحث آزاد سازی سواحل این زاویه نگاه هم مورد توجه جدی و مصرانه دولت قرار بگیرد.
یادداشت از: محمد قنبرنیا، جامعه شناس
منبع: شمال برگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب