تغییر كاربری اراضی كشاورزی مازندران با سرعت نور!
به گزارش شمال برگ مازندران آنچنان اراضی جنگلی و كشاورزی مازندران در حال تغییر است كه به قول كارشناسان تا چند سال آینده اراضی بكر در این استان، وجود نخواهد داشت، فقط كافی است كه سری به ارتفاعات مازندران بزنید، قد كشیدن انواع و اقسام ویلاهای لاكچری و گران قیمت را خواهید دید كه به قول منابع محلی تنها برای چند روز در سال، افرادی در آن حضور می یابند.
از سویی دیگر، بعنوان مثال اگر از مسیر بهنمیر به بابلسر، بروید خواهید دید که اراضی کشاورزی بسیار بکر و مناسب که تا همین دو سال قبل برنج در آن کشت می شد خشک شده و با دیوارکشی و قطعه بندی کردن آن، با قیمت های گزاف به فروش می رسد.
بنرهای "این زمین با متراژ مختلف به فروش می رسد" در حالی در خیلی از روستاهای این استان دیده می شود که خیلی از کشاورزان معتقد هستند هیچ حمایتی برای ادامه کار کشاورزی از آنها نشده و فروش به مراتب بهتر از درآمد ناچیز فعالیت ۶ ماهه است.
این خرید و فروش اراضی کشاورزی و جنگلی به شکلی بر مهاجرت ها هم تأثیر گذاشته بطوریکه حتی ویروس کرونا هم نتوانسته بر سفر برخی افراد غیربومی به این استان ممانعت ایجاد کند، جالب اینجاست وقتی از این افراد سوال می پرسید که آیا سفر در ایام کرونایی، لازم است می گویند که ما سفر نمی رویم بلکه به ویلای شخصی خودمان می رویم و هرچه هم که فکر می نماییم می بینیم راهکاری برای جلوگیری از این طرز تفکر وجود ندارد.
به عنوان مثال قدمی رئیس پلیس راه مازندران به ایسنا گفته که مسافران در مازندران به ساکنان بومی تبدیل گشته اند چون که در این استان زمین خریده اند و ویلاسازی کرده اند، این افراد با خرید ملک در مازندران به شکلی هم استانی تلقی می شوند.
این مهاجرت ها آنقدر گسترده شده اند که چندی قبل مدیرکل هواشناسی مازندران هم به تأثیر تغییر اقلیم، کم آبی و مهاجرت به مازندران اشاره کرده و گفته بود که، مهاجرت ها به مازندران اتفاق افتاده و همچنان در حال انجام می باشد اما اینکه گروه های مهاجر از چه استان ها و شهرهایی وارد مازندران شده اند معین نیست و کوچک ترین آماری از مهاجرت های داخلی وجود ندارد این در حالیست که روستای هفتاد خانواری به ۴۷۰ خانوار رسیده و ۴۰۰ خانوار آن غیر بومی هستند.
امروزه ما در مازندران شاهد ویلاها و خانه های چند میلیاردی یا چند صد میلیون تومانی هستیم که شاید سالانه حدود ۱۰ روز هم میزبان صاحبان خود نباشند اما روز به روز در حال افزایش هستند، حتی در بعضی شهرهای مازندران به خصوص در بخش های ساحلی ساخت و سازها صرفاً برای رفع نیاز غیربومیان انجام می شود و نوع ساخت، امکانات و قیمت گذاری هم برپایه مشتریان غیربومی تنظیم و مهیا می گردد.
سیدعباس حسینی کارشناس املاک به ایسنا گفته که بیشترین مشتری این روزهای ما، شهرستانی ها بخصوص از تهران و مشهد هستند و اصفهانی ها و تبریزی ها هم در کنار مردمان خوزستان برای خرید و سرمایه گذاری در املاک به این استان وارد شده اند.
مهاجرت از روستا به شهر با فروش اراضی روستایی اتفاق افتاده است؛ فروش املاکی که پولی را برای خانوار روستایی به همراه داشته و این پول تشویق می کند تا این خانوار به فضای بزرگ تر حرکت کنند و به دنبال آن سرمایه گذاری جدیدتر و الگوی معیشتی آنها تغییر پیدا می کند؛ رشد گردشگری و تقاضای اجتماعی بالای زمین این نوع الگو را شکل داده است.
مهدی رمضان زاده مدیر گروه جهانگردی دانشگاه مازندران هم به ایسنا گفته بود که وارد شدن به حوزه روستایی مازندران توسط گردشگران یا صاحبان خانه دوم، یک الگوی تفریح را رقم زده اند، بعنوان مثال، در سال حدود ۷۰ تا ۸۰ روز را می بینیم که جمعیت یک روستا در مازندران و مناطق کوهستانی ۲.۵ برابر می شود که مهاجرت های مقطعی و سطحی را شامل می شود؛ این آمار حکایت از رشد و توسعه گردشگری نوع سوم مهاجرت به مناطق روستایی و در فصل هایی که منطبق بر حضور گردشگران است را دارد.
وی ادامه داد که بحث افزایش جمعیت را می توان در پنج مقوله غذا، مسکن، آموزش، انرژی و حمل و نقل که سازمان ملل بر آن تاکید دارد، بررسی کرد، جا پای اکولوژیکی انسان مدلی است که این ۵ مقوله در آن گنجانده شده است. با این مدل می توان بررسی کرد یک مقصد چقدر گنجایش جمعیت دارد و جمعیت حاضر چقدر بوده و این جمعیت حاضر در آینده یا ۱۰ تا ۳۰ سال آینده چقدر خواهد بود.
البته این مساله به شهرهای مازندران ختم نمی گردد و الان خیلی از روستاهای استان هم محل سکونت غیربومیانی شده است که روزگاری بعنوان مسافر و توریست در آن قدم می زدند. حتی بافت جمعیتی بخشی از روستاهای استان هم تغییر یافته است و برخی از آنها هم با مدیریت غیربومی اداره می گردند. از این دست روستاها در مناطق مرکزی و غربی استان فراوان هستند.
امروز مازندران از لحاظ زیرساختی با مشکلات فراوانی رو به روست بطوریکه با حدود جمعیت ۳.۵ میلیون نفری، مردم با سختی های فراوانی رو به رو هستند، کارشناسان معتقدند مازندران با این شرایط زیرساختی ظرفیت پذیرش هیچ مهاجری را ندارد، اگر از این زیرساخت بهره برداری مضاعفی داشته باشیم با مشکل زیادی رو به رو می شویم، بعنوان مثال جمعیت مازندران در روزهای تعطیل سال به ۳ برابر می رسد اما با مشکلات زیادی رو به رو می شوند.
به علاوه فروش زمین، خانه، ویلا و آپارتمان به غیربومیان طی یکی دو دهه اخیر بدون توجه به این که خریدار کیست، به چه منظوری می خرد، بدون این که محدودیت جغرافیایی خاصی اعمال شود و بدون این که خریدار و فروشنده ظرفیت فرهنگی تحمل یکدیگر را تجربه کرده و آموزش های لازم را فرا گرفته باشند، انجام شده که می تواند خطری بزرگ برای فرهنگ مازندران ایجاد کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب