خاك مازندران جوان مرگ شده
به گزارش شمال برگ مدیر گروه خاكشناسی دانشگاه علوم كشاورزی ساری تصریح كرد: شخم در جهت شیب در اراضی شیب دار، وجود دام بیشتر از ظرفیت مرتع، تبدیل مراتع به زمین های كشاورزی و همینطور قطع درختان و بدون پوشش گذاشتن مزارع و اراضی مصداق هایی است كه سبب شده فرسایش خاك بخصوص در مازندران تشدید شود.
محمدعلی بهمنیار در گفت وگو با ایسنا، به مبحث فرسایش خاك اشاره و در معرفی این اصطلاح خاطرنشان كرد: چنانچه میزان خاك تولیدی بیشتر از میزان فرسایش خاك باشد این روند طبیعی بوده و مشكلی تولید نخواهد كرد اما اگر این تعادل برهم خورده و فرسایش بیشتر از تولید صورت گیرد اصطلاحا فرسایش مخرب اتفاق افتاده است.
وی، وضعیت كنونی فرسایش خاك در كشور را مخرب معرفی نمود و با بیان راهكارهای پیشگیری از فرسایش خاك اظهار داشت: تولید پوشش گیاهی، رعایت اصول كشاورزی، وجود تعداد مناسب دام در مرتع و حفظ جنگل ها می تواند به كاهش فرسایش خاك كمك شایانی كند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم كشاورزی و منابع طبیعی ساری، استفاده از پتانسیل خاك به میزان توان و ظرفیت خاك را خواهان شد و تصریح كرد: هرگونه بهره برداری بی رویه از خاك و اجرای برنامه های نادرست سبب تشدید فرسایش خاك خواهد شد.
وی با تاكید بر اینكه نباید منابعی همچون پساب ها و فاضلاب های شهری و صنعتی را كه سبب آلودگی خاك می شوند، پیش از تصفیه در زمین ها رهاسازی كرد، افزود: یكی از اثرات مخرب آلودگی خاك را خارج شدن اراضی كشاورزی از شرایط بهره برداری، عنوان نمود و با بیان مشكلات زباله های شهری اظهار داشت: زباله هایی كه در مازندران در مناطق گوناگون به شكل غیراصولی دفن می شوند مصداق واقعی آلایندگی شدید خاك هستند.
بهمنیار، نفوذ عناصری كه به دلیل دفن زباله وارد عمق خاك می شوند را غیر قابل احیا و اصلاح دانست و تصریح كرد: این عناصر به علت نفوذ به اعماق خاك و همینطور منابع آب های زیر زمینی قابل تصفیه و بازیابی نبوده و مشكلات عدیده ای را برای خاك و آب تولید می كنند.
وی ضمن بیان مدت زمان مطلوب برای تولید خاك، چنان چه شرایط مطلوب باشد، زمان 30 سال و در شرایط نامطلوب تا 100 سال زمان نیاز است تا یك سانتی متر مكعب خاك تولید شود، این میزان در استان مازندران به علت شرایط مطلوب بین 30 تا 40 سال برآورد می گردد. حفاظت خاك به دو شكل فیزیكی و شیمیایی (كیفی) میسر بوده كه این عوامل بر مبنای خصوصیات خاك طبقه بندی می شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم كشاورزی و منابع طبیعی ساری، پیشگیری از آلودگی خاك ها و شوری آنرا مصداق حفاظت كیفی، معرفی و تصریح كرد: این عوامل سبب كاهش كیفیت خاك شده و توان تولید خاك را تحت شعاع قرار می دهد.
وی، خاك را عنصری حیاتی در حیات بشر و موجودات زنده، معرفی و تصریح كرد: خاك محل ورود و خروج برخی عناصر است و چنانچه عناصر ورودی خاك به راحتی تجزیه نشده و دارای نیمه عمر طولانی باشند در خاك باقی مانده و تجمع آنها سبب افزایش غلظت آن عنصر در خاك می گردد. افزایش غلظت و تجمع این عناصر در خاك كه از آن تحت عنوان عناصر سنگین، سمی یا آلوده كننده نام برده می گردد مبحث آلودگی خاك را مطرح كرده كه پیامد آن از بین رفتن بیولوژی خاك، كاهش موجودات زنده و باكتری های مفید و در نهایت كاهش توان حاصلخیزی خاك می گردد.
بهمنیار با اشاره به اینكه این عناصر توسط گیاه جذب شده و تحت مصرف انسان و دام قرار می گیرد، اخطار داد: ورود این عناصر خطرناك به زنجیره غذایی انسان در دراز مدت صدمه های مخربی را به سلامت انسان وارد می نماید.
این كارشناس خاك، آلودگی كنونی خاك ها را متاثر از آب های آلوده دانست و تصریح كرد: خیلی از آب های آلوده ای كه به هر علت دارای آلایندگی های گوناگون هستند وارد مزارع شده و در اراضی رهاسازی می شوند.
مدیر گروه خاكشناسی دانشگاه علوم كشاورزی ساری با اشاره به اینكه باید ابتدا منابع آلوده كننده را شناسایی نماییم، تصریح كرد: برخی منابع مانند صنایع، مشخص بوده و به علت متمركز بودن قابل جلوگیری هستند اما خیلی از منابع، پراكنده و غیر متمركزند كه از آن جمله می توان به آلودگی مزارع و آب ها به علت سم پاشی و كودپاشی اشاره نمود كه این آلاینده ها به راحتی با استفاده از بارندگی وارد كانالها شده و آلودگی منتشر می گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب