الگویی كه به توسعه كشاورزی مازندران منجر می شود
به گزارش شمال برگ عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر اظهار داشت: الگوی توسعه كشاورزی مازندران باید بر تقویت و توسعه صنایع تبدیلی باشد.
یاسر فیض آبادی در گفتگو با ایسنا با اشاره به اینكه نظریه های اقتصاد در كشور و مازندران بر توسعه و رشد بخش كشاورزی بعنوان موتور رشد كل اقتصاد دلالت دارد، اظهار نمود: با عنایت به اینكه در كشورهای توسعه یافته ابتدا رشد كشاورزی اتفاق افتاده است ازاین رو الگو توسعه كشاورزی در مازندران باید مبتنی بر توسعه و تقویت صنایع تبدیلی باشد.
وی خاطرنشان كرد: واردات ۹۰ درصد روغن مصرفی كشور در صنعت روغن گیری است در حالیكه نهاده اصلی آن باید در بخش كشاورزی تولید شود و بی توجهی در این بخش سبب خروج مقدار زیادی ارز از كشور كه در نهایت به علت عدم تولید در بخش اشتغال شاهد بیكاری گسترده در كشور هستیم.
عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر اظهار داشت: با تقویت صنایع كوچك كاربری مانند قند و شكر، نساجی و روغن گیری كه نهاده اصلی بخش كشاورزی است و با عنایت به وابستگی صنعت به كشاورزی می توان به جای وابسته بودن به سرمایه گذاری خارجی سبب رشد اقتصادی در كشور شد.
فیض آبادی با اشاره به فاصله زیاد وضع موجود مازندران كه قطب كشاورزی كشور است با وضعیت مطلوب، تصریح كرد: یكی از علل ركود در صنعت نساجی مازندران كه نهاده اصلی آن پنبه است و در بخش كشاورزی تولید می شود و می توان گفت الگوی توسعه كشاورزی به جای تاكید بر توسعه بخش كشاورزی در صنایع سنگین سرمایه گذاری شده است.
وی افزود: بعنوان نمونه با سرمایه گذاری در صنعت خودروسازی، زمان اجرای تحریم شركت های خارجی و طرف قرارداد خارج شدند و كل تولید صنعتی با ركود مواجه می شود.
عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر اضافه كرد: با عنایت به شرایط اقلیمی مازندران و شرایط بسیار مطلوب آب و هوایی به ازای هر یك واحد سرمایه گذاری در بخش كشاورزی، اشتغال بیشتری به نسبت صنعت ایجاد می شود كه متأسفانه چنین نشده است.
فیض آبادی تقویت تكنولوژی كشاورزی در بخش های باغی، زراعی، شیلات و منابع طبیعی را از ضروریات این بخش برشمرد و اظهار داشت: سالانه حدود ۳۰ درصد در بخش مركبات به علت تكنولوژی قدیمی در بخش های جمع آوری، بسته بندی، حمل و نقل، انبار داری، توزیع در میان مصرف كننده از بین می رود كه می توان گفت تولید محصول كم نیست اما مرحله بعد از تولید به علت تكنولوژی قدیمی سبب ضایعات فراوان می شود.
وی اضافه كرد: قیمت تضمینی كه توسط مسئولان برای محصولات باغی تعیین می كند مهم ترین عامل برای جلب رضایت مندی باغداران در جهت پشتیبانی از آنان است.
عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر افزود: تعیین قیمت تضمینی در بخش برنج هم وجود دارد اما متأسفانه افزایش قیمت برنج و محصولات زراعی منجر به افزایش حاشیه سود شالیكاران در دراز مدت نمی گردد.
فیض آبادی خاطرنشان كرد: تحقیقات نشان می دهد افزایش ۱۰ درصدی قیمت برنج با افزایش نهاده ها همراه می باشد و متأسفانه در دراز مدت به ضرر كشاورزان تمام می شود.
وی با اشاره به اینكه محصولات كشاورزی در یك بازار رقابتی كامل خرید و فروش می شوند، تصریح كرد: كشاورزان بر خلاف صنعتگران نمی توانند تعیین كننده قیمت باشند اما هیچ وقت از جهت قیمت ها كامشان شیرین نمی گردد، پس می توان اظهار داشت كه افزایش قیمت به ضرر مصرف كننده است و الزاماً به سود كشاورزان هم نیست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب